گل نرگس

گل نرگس - مهدویت - شعر - عکس - مقاله - حکایت - نوشته ادبی و ... حضرت مهدی (عج)

گل نرگس

گل نرگس - مهدویت - شعر - عکس - مقاله - حکایت - نوشته ادبی و ... حضرت مهدی (عج)

دانلود نسخه آزمایشی نرم افزار المبین 3.1.۱ با امکانات فوق العاده

این سومین محصول سایت قرآنی المبین می باشد که نسبت به نسخه های پیشین تغییرات چشمگیری داشته در این نسخه علاوه بر داشتن امکانات نسخه های قبل امکاناتی جدید به آن افزوده شده که نرم افزار را کاملا بصورت پویا و فراگیر قرار داده .

امکانات و تسهیلاتی که در این نسخه آزمایشی موجود است :
- تسهیلاتی از قبیل جستجو در متون و فهرست ها 
- فهرست طبقه بندی شده موضوعی آیات که از جمله موضوعات آن می توان به موارد ذیل اشاه کرد:
( صفات خداوند - پیامبر اعظم (ص) - امیر مؤمنان (ع) - اهل بیت علیهم السلام - مهدویت - قیامت - بهشت - جهنم - صفات مؤمنین و کفار - وظایف مسلمان - و... )
.
- متن قرآن مجید و ترجمه قرآن به قلم حضرت آیت الله مکارم شیرازی
- ترجمه فارسی قرآن به قلم استاد حسین انصاریان
- ترجمه فارسی قرآن به قلم استاد محمد مهدی فولادوند
- ترجمه فارسی قرآن به قلم استاد محمد کاظم مغزی
- ترجمه انگلیسی قرآن به قلم استاد شاکر
.
- متن و ترجمه کتاب شریف اصول کافی
- متن کتاب شریف نهج البلاغه و ترجمه آن به قلم استاد دشتی
- متن کتاب شریف صحیفه کامله سجادیه به انضمام مناجات های خمسه عشر ترجمه استاد حسین انصاریان

*** به مرور زمان امکانات دیگری برای این نرم افزار در سایت قرآنی المبین قرار خواهد گرفت .

دانلود نسخه 3 (بتا) نرم افزار المبین :

.


چرا این همه سوءاستفاده ؟!

- پرسش:

از اعتقاد به ظهور مهدى سوء استفاده فراوانى شده و مى شود آیا بهتر نیست اصل این موضوع را مسکوت بگذاریم تا این همه سوء استفاده چى ها آن را دستاویز خود نسازند؛ چرا ما چیزى را بپذیریم که این اندازه ممکن است از آن تعبیر نامطلوب شود؟

...

- پاسخ:

در مورد این سؤال باید اوّلا این سوال را طرح کرد که کدام واقعیّت پرارزش تر را در دنیا سراغ داریم که مورد سوء استفاده از طرف گروهى نابکار واقع نشده است؟
مگر تاریخ این همه مدّعیان دروغین نبوّت و پیامبرى را به ما نشان نمى دهد پس چه خوب است که اصلا دعوت پیامبران را به دست فراموشى بسپاریم و اصل نبوّت را انکار کنیم تا گرفتار سوء استفاده نشویم!!!
آیا به عقیده شما این سخن منطقى است ؟!
در زندگى روزمرّه تا کنون چقدر افراد را شنیده ایم که از عنوان پزشک و مهندس و دکتر، یا عناوین دیگر قلاّبى براى پر کردن جیب خود یا اغراض دیگر سوء استفاده کرده اند و شاید گاهى سالها بدون این که ردّ پایى از خود بگذارند همین راه را پیموده و به این عنوان قلاّبى معروف بوده اند.

آیا مى توان گفت حالا که عنوان «پزشک» مورد بهره بردارى نامشروع گروهى قرار گرفته باید بکلّى منکر وجود طبیب و دکتر شویم ؟!

این گونه سخن گرچه بسیار دور از منطق به نظر مى رسد امّا متأسّفانه در میان نوشته هاى بعضى از منکران اصل ظهور مهدى به چشم مى خورد.
به هر حال، این یک قاعده کلّى است که همیشه هر دروغى خود را در لباس راست قرار مى دهد و از اعتبار آن براى پوشاندن بى اعتبارى خود استفاده مى کند. هیچ خائن و نادرست و دزد و دروغگو، در چهره اصلى خود ظاهر نمى شود بلکه با استفاده از آبرو و حیثیّت و «امانت و پاکى و درستى» و تظاهر به آن ها به هدف هاى نامشروع خود مى رسند.
آیا این دلیل بى اعتبار بودن این مفاهیم عالى انسانى است؟! 
ثانیاً، آیا اعتقاد به ظهور مهدى یک واقعیّت است که مورد سوء استفاده قرار گرفته یا یک امر تخیّلى است؟
اگر واقعیّت آن را پذیرفته ایم ـ چنانکه باید هم بپذیریم زیرا دلایل فراوانى بر آن در دست داریم ـ با سوء استفاده این و آن نمى توان کنارش گذارد.  
به هر حال، طرز بهره گیرى درست یا نادرست از یک موضوع نمى تواند وسیله قضاوت درباره آن موضوع باشد.
آیا اگر روزى «انرژى اتمى» بوسیله جنگ افروزان سنگدل دنیا مورد سوء استفاده قرار گیرد و در یک حمله اتمى به شهر «هیروشیما» 300 هزار نفر کشته و 300 هزار نفر مجروح که پس از گذشتن سالها هنوز زخمهاى هولناک بعضى درمان نیافته به جاى بماند، دلیل این مى شود که بکلّى از این انرژى عظیم چشم بپوشیم یا اصلا وجود آن را انکار کنیم؟ چرا که بیرحمان از آن سوء استفاده کرده اند یا ضمن قبول این واقعیّت بکوشیم در مسیر صحیح و به نفع جامعه انسانى مورد بهره بردارى قرار گیرد؟


آیةالله مکارم شیرازی، کتاب حکومت جهانی مهدی (عج)، بااندکی تصرف


آشوب

بـهـار آورده گـل تا یـار مـن گـیـسـو بـرآشـوبـد
                                                            جهـان را باز با یک گوشـه‌ی ابـرو بـرآشـوبـد
نگاهـت را اگـر یـک لحـظه بــر گلـها بـتـابـانـی
                                                            افق روشن شود، دنیا ز رنگ و بو بـرآشوبـد
زمیـن مشتـاق طوفان ظهـورش مانـده تا یارم 
                                                            بیـاید در قدومش سبزه از هر سو بـرآشوبد
ز رخوت خسته‌ام میل جنون دارم، نگاهم کن
                                                            که صـحـرای دلـم از گــردش آهـو بـرآشوبد
به راهت رود جاری شد ز چشمانم قدم بگذار
                                                            که از نـیـزار پـلکم دسـته‌های قـو بـرآشوبد
خرامانـتـر بیـا امشـب که بـا سِحـر قدمـهایـت

                                                            جهان از رنگ و بوی روشن شب‌بو برآشوب


سید ضیاء قاسمی

"گشایش" در "انتظار" است

همه ما کم و بیش نسبت به جایگاه «انتظار» در مجموعه معارف اسلامى آگاهى داریم و قطعا تاکنون درباره فضیلت انتظار فرج مطالب بسیارى شنیده و خوانده‏ایم. اما نکته‏اى که شاید شنیدن آن براى شما تازگى داشته باشد این است که از دیدگاه اهل بیت عصمت و طهارت(علیهم السلام) «انتظار فرج» یا «چشم به راه گشایش بودن» به خودى خود در عصر غیبت براى منتظران مایه گشایش، نجات و رستگارى است و از این رو شیعیان به جاى گله و شکایت از طولانى شدن غیبت و سختی‌ها و رنج‌هاى این دوران باید تلاش کنند که منتظران خوبى باشند تا همین انتظارشان، «فرج» را در عصر غیبت براى آنها به ارمغان آورد.

براى روشن‏تر شدن این موضوع چند روایت را با هم مرور مى‏کنیم:

ابوبصیر مى‏گوید به امام صادق(علیه السلام) عرض کردم:

جعلت فداک متى الفرج؟ فدایت شوم، این گشایش کى فرا مى‏رسد؟
آن حضرت فرمود:
یا أبابصیر و أنت ممّن یرید الدنیا؟ من عرف هذا الأمر فقد فرّج عنه لانتظاره(1)؛ اى ابابصیر! آیا تو از آن گروهى هستی که به دنبال دنیایند؟ هر کس این امر را بشناسد، به سبب انتظارش براى او گشایش حاصل مى‏شود.

اگر کسى در عصر غیبت مؤمنانه زندگى کند؛ از بدی‌ها و زشتی‌ها دورى گزیند؛ خصال شایسته را پیشه خود سازد؛ وظایف و تکالیفى را که در صحنه حیات فردى و اجتماعى متوجه اوست به درستى به‏ جا آورد و در انتظار ظهور امامش نیز باشد، خداوند متعال، فرج و گشایش واقعى را ـ که همان یافتن راه هدایت و رستگارى و رسیدن به سعادت و نیکبختى در دنیا و آخرت است ـ نصیب او مى‏سازد و در این صورت است که پیش افتادن و پس افتادن ظهور براى او هیچ تفاوتى نخواهد داشت و او در هر حال امام منتظَر خویش را درمى‏یابد.

امام رضا(علیه السلام) نیز در پاسخ «حسن بن جهم» که از ایشان در مورد فرا رسیدن گشایش مى‏پرسد، مى‏فرماید:
أو لست تعلم أنّ انتظار الفرج من الفرج؟ آیا تو نمى‏دانى که چشم به راه گشایش بودن، خود (جزیى) از گشایش است؟
او در پاسخ مى‏گوید:
لا أدرى إلاّ أن تعلّمنى؛ نمى‏دانم، مگر این که شما به من بیاموزید.
آن حضرت بار دیگر مى‏فرماید:
نعم، انتظار الفرج من الفرج (2)؛ آرى، انتظار گشایش، [جزیى] از گشایش است.

بر اساس همین نگرش است که در روایت‌هاى متعددى تأکید شده که براى منتظران واقعى تفاوتى ندارد که ظهور را درک کنند یا نکنند؛ چون آنها در عصر غیبت نیز در خدمت امام زمان خویش هستند؛ چنان که در روایتى از امام صادق(علیه السلام) مى‏خوانیم:
من مات منکم و هو منتظر لهذا الأمر کمن هو مع القائم فى فسطاطه...(3)؛ هر کس بمیرد در حالى که منتظر این امر باشد همانند کسى است که با حضرت قائم(عج) و در خیمه‏اش بوده باشد... .
آرى، انتظار فرج، خود مایه فرج است، اما بشرطها و شروطها. اگر کسى در عصر غیبت مؤمنانه زندگى کند؛ از بدی‌ها و زشتی‌ها دورى گزیند؛ خصال شایسته را پیشه خود سازد؛ وظایف و تکالیفى را که در صحنه حیات فردى و اجتماعى متوجه اوست به درستى به‏ جا آورد و در انتظار ظهور امامش نیز باشد، خداوند متعال، فرج و گشایش واقعى را ـ که همان یافتن راه هدایت و رستگارى و رسیدن به سعادت و نیکبختى در دنیا و آخرت است ـ نصیب او مى‏سازد و در این صورت است که پیش افتادن و پس افتادن ظهور براى او هیچ تفاوتى نخواهد داشت و او در هر حال امام منتظَر خویش را درمى‏یابد.
...............

پی نوشت :

1 .محمدبن یعقوب کلینى، الکافى، ج1، ص371، ح3.
2 .شیخ طوسى، کتاب الغیبة، ص276.
3 .محمدباقر مجلسى، بحارالانوار، ج52، ص126، ح18.


مجله موعود، ش 50 .

سند ذکر «وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ»

برخی می‏پرسند عبارت «وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ» که پس از صلوات بر محمد و آل محمد (صلی الله علیه و آله) فرستاده می‏شود، آیا در احادیث معصومان(علیهم السلام) وارد شده و مَنصوص است و یا از چیزهایی است که علاقه‏مندان و ارادتمندان به آقا امام زمان علیه السلام، خودشان، پس از صلوات، آن را اضافه کرده‏اند؟ 
در پاسخ به این پرسش، به حدیث زیر توجه کنید که امام صادق علیه السلام می‏فرمایند: 

«مَنْ قالَ بَعدَ صَلوةِ الْفَجْرِ و بَعدَ صَلوةِ الظُّهرِ اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد و اَلِ مُحَمَّد و عَجِّل فَرَجَهُمْ لَمْ یَمُتْ حَتّی یُدْرِکَ الْقَائِمَ مِن اَلِ مُحَمَّد صلی الله علیه و آله و سلم؛ هر کس پس از نماز صبح و نماز ظهر بگوید: «اللّهم صلّ علی محمّد و آل محمّد و عجّل فرجهم»، از دنیا نمی‏رود مگر آن که قائم آل محمد (صلی الله علیه و آله) را درک می‏کند. (1)

سفینة البحار، حاج شیخ عباس قمّی، ج 2، ص49.

آقا بیا

آقا بیا تا زندگی معنا بگیرد
شاید دعای مادرت زهرا بگیرد

آقا بیا تا با ظهور چشم‌هایت
این چشم‌های ما کمی تقوا بگیرد

آقا بیا تا این شکسته کشتی ما
آرام راه ساحل دریا بگیرد

اقا بیا تا کی دو چشم انتظارم
شب‌های جمعه تا سحر احیا بگیرد

پایین بیا خورشید پشت ابر غیبت
تا قبل از آن که کار ما بالا بگیرد

اقا خلاصه یک نفر باید بیاید
تا انتقام دست زهرا را بگیرد

علی اکبر لطیفیان

قصیده بزرگ انتظار

ای زمستان مرا همچون بهار

                                 روز و شب باشم تو را در انتظار

روشنی بخش تمام عالمی  

                                 یک ستاره در دل شب های تار
نقش گل داری و عطر احمدی  
                                 صاحب علم یقین احمد تبار 
هر سخن گفتی بود عین رطب  
                                 لب گشا شهد و شکر شیرین ببار
همچومرغی زاردرصحن چمن  
                                 می کنم مداحیت ای شهسوار
حسن یوسف عطر ناب نرگسی  
                                 بوی سیبی بوی گلهای بهار 
تا یه کی در انتظارت سر کنم؟  
                                 جمعه های غیبتت حالا قطار 
می شوند و می روند و نیستی  
                                 پس تو کی می آیی اینجا تک سوار؟
از برای دیدن چشم خمار  
                                 هردری رامن زدم دیوانه وار 
باز کردم جان خودرامن سه تار  
                                 تازنم آهنگ غربت زارزار 
صددریغ وصدفغان ازاین نهار  
                                 کزفراقت گشته ماراشام تار 
ازبرای لحظه ی دیدار تو  
                                 درپی ات هرجمعه راگشتم سوار 
روی ماهت باشدم اندرخیال  
                                 آرزویم رارواکن ای نگار
ای فدایت پابکن تودررکاب  
                                 جمله امت ره رویت با افتخار
یوسف کنعان بیا بیرون زچاه  
                                 چشم امت باشدت درانتظار
آتش عشقت بجان دارم بدان  
                                 سوخته این جان و گشته بی قرار 
روی چون خورشید داری ای حبیب  
                                 رخ نما تا لیل گردد چون نهار 
من ز خود بس غافلم ای سرورم  
                                 حال من دانی یقین، مشک تتار 
چهره تا کی پشت ابر ای ماه رخ  
                                 بٌرقعت ای لطف حق برزن کنار 
تکیه گاهی نیست در دنیا مرا  
                                 بی معین و بی کسم در انتظار 
گل همه عالم شود با مقدمت  
                                 گل بیا تا گل شود هم کل خار
هست در وادی هزاران بت هنوز  
                                 چون خلیلی بت شکن ای نامدار 
مهجبینم، رحمت للعالمین  
                                 ای نگارا کی رسد سر انتظار
چشم بر راه تو ام ای جان جان  
                                 تا برد نورت ز قلب من غبار
تا ببینم چهره ات رابا وقار  
                                 کفربگریزد عدالت برقرار
درره عشقت بتازم صبح وشام  
                                 تاکه شایدچشم من بیند بهار
ای قرارم از فراغت بیقرار  
                                 در غم هجرت منم چشم انتظار
این همه عاشق به شوق دیدنت  
                                 بین صدایت می‌کنند اندوهبار 
چشمه ها جوشان و غران ابرها  
                                 طاقت ما طاق شد ای استوار
زان دمی تا من نظر کردم نگار  
                                 غم به دل افتاده ام حال نزار 
هر که دیده رد پای مهوشت  
                                 عالٍمی عالم شده عالم نگار 
آرزویم دیدن روی تو است  
                                 پس رها کن تو مرا از این حصار
یوسف زهرا برون آی از حجاب  
                                 ای همه ما شیعیان را افتخار 
هجر رویت زد به جان من شرر  
                                 بهر دیدار تو هستم بیقرار 
دائما ذکرم بود عجل ظهور  
                                 تا سر آید وقت سخت انتظار 
کی اجابت می کنی این ناله ام  
                                 شیعیانت جملگی در اضطرار 
العجل ای صاحب عصر و زمان  
                                 العجل تا گل شود کل دیار 
ای امید بی کسان مهدی بیا  
                                 العجل گویم که آئی نو بهار
من خریدار سر دارم امام  
                                 حرف حق گویم چنین منصور وار 
بر در هر جا روم با یاد تو  

                                 هر شب و روزم تو را در انتظار 


تبیان