شرقی ترین تبسم بغض آلود

در سایه سار غریب چشم من جز انتظار خیس تو بر پا نیست 
بر جاده های غمزده بی روح ، وقتی حضور سبز تو پیدا نیست 

در این غروب و هق هق باران زا چون ابرهای خسته و بغض آلود 
باید به کوه سر بگذارم من ، حالا که شانه های تو اینجا نیست 

بر شاخسار ترد نگاه من ، گل می کند دوباره غمی سنگین 
بر ساحل کویری چشمانم جز موج استغاصه دریا نیست 

گفتی بهار فصل غزل خوانی است ، فصل گشودن پر پرواز است 
اما شروع مرگ کبوترهاست وقتی که هیچ پنجره ای وا نیست 

حس می کنم که سمت نگاهم را باید به سوی جاده بچرخانم 
بوی بهار عاطفه می آید ، این بار نه به جان تو رویا نیست 

ایمان بیاوریم به آغاز فصل فروغ سبز خداوندی 
وقتی چراغ آه همه سوزان ، در این غروب سرد زمستانی است 

می ترسم از تلاقی چشمانم با چشم های تند تو نه هرگز 
شرقی ترین تبسم بغض آلود این ها برای چشم تو زیبا نیست 

وقتی که اشتیاق نگاهم را با یک سکوت سرد بیامیزی 
حتی بهشت دوزخ یخ بسته است چیزی به جز قساوت و سرما نیست 

من جز نگاه گرم تو چیزی از هر دو جهان ، عزیز نمی خواهم 
در واپسین دقایق آدینه وقت نگاه گرم تو آیا نیست 

---

عبدالرضا کوهمان جهرم